Proefgeloven

Proefgeloven

Steeds vaker lees ik berichtjes over kerken in Nederland waar mensen zonder kerkelijke achtergrond zich melden, met interesse. Om een dienst bij te wonen. Of om in gesprek te gaan, of: om gedoopt te worden. Drie voorbeelden: bisschop Gerard de Korte schrijft in een column in het Nederlands Dagblad: ’Vrij plotseling melden zich jonge mensen bij onze parochies. Het is meer dan een bevlieging’. Een vergelijkbaar bericht in dezelfde krant: ’opmerkelijke groei bij twintig PKN-gemeenten in Overijssel en Flevoland’. En een derde voorbeeld in een column in een andere krant, in Trouw, van Alain Verheij. Hij schrijft over het fenomeen dat er steeds meer jongeren in de kerk zitten en dat boekhandels meer Bijbels verkopen. Wat betekenen deze waarnemingen? Ik herken er iets van. Het zou heel mooi zijn als dit alles meer is dan een momentopname. Maar misschien is het eigenlijk niet eens het belangrijkste wat het betekent. Belangrijker is wat we er mee doen. Wat dat betreft vond ik de slotzin van de column van Alain Verheij een heel waardevol advies, een mooi voornemen voor 2025 voor ons allemaal: ’beschikbaar en benaderbaar zijn voor al die mensen die zojuist hun eerste Bijbel hebben gekocht. Niet alleen als reisgids, maar ook als reisgenoot.’ Onder de naam Proefgeloven komen regelmatig twintigers bij elkaar. Als reisgenoten, zeg maar… Woensdagavond 5 februari is er weer zo’n moment. Wie ook interesse heeft kan zich bij mij aanmelden. Of misschien kun je dit doorgeven aan je (klein) kinderen…. en laat hen maar gerust contact opnemen. ds. J.S. Heutink

Wie interesse heeft kan contact opnemen met dominee Heutink of via deze link.