Tijdens de reis in november 2022 is een bezoek gebracht aan La Pina (vertaald: de Ananas). Er werd al snel duidelijk tijdens het bezoek dat er ook veel inwoners zijn die de hulp van Mano a Mano goed kunnen gebruiken. De mensen daar wonen in hele slechte huizen. Omdat La Pina lastig te bereiken is hebben we gekozen voor een project op afstand. Plaatselijke bouwvakkers hebben de afgelopen maanden samen met de inwoners van La Pina vier huizen gebouwd. Inmiddels zijn de bewoners in hun nieuwe huizen gaan wonen. Mano a Mano heeft voor de financiële middelen gezorgd.
Een nieuw huis voor het gezin van Juan en Candita Eén van de gezinnen die een nieuw huis krijgt is het gezien van Juan en Candita. Een jong gezin met drie kinderen. Juan, de vader van het gezin, werkt net als dagloner. Dit betekent dat hij elke dag op zoek moet naar werk in de hoop iets te verdienen. Dit is meestal niet voldoende om van te leven. Een nieuw huis betekent een veel gezondere leefsituatie, een veilige plek voor de kinderen om op te groeien, minder (financiële) zorgen en uiteindelijk een menswaardig bestaan.] [Afbeelding met buitenshuis, boom, wiel, grond Automatisch gegenereerde beschrijving] [Afbeelding met buitenshuis, boom, gebouw, hut Automatisch gegenereerde beschrijving] [Afbeelding met kleding, persoon, Menselijk gezicht, peuter Automatisch gegenereerde beschrijving] In februari ’24 (van 12 t/m 23 februari) gaan we op project naar Las Eneas, een klein dorp in een het bergachtige binnenland van de Dominicaanse Republiek. Las Eneas ligt in het gebied waar Mano a Mano al jaren actief is. Mensen leven hier in erbarmelijke omstandigheden en hebben vaak nauwelijks voldoende eten en drinken, laat staan geld voor goede huisvesting. Vaak zijn de huizen in zeer slechte staat: een vloer van modder, houtenmuren met gaten en een lekkend dak. We kijken ernaar uit om de nieuwe bewoners te ontmoeten tijdens het volgende project en samen een nieuw huis te bouwen.
Een nieuw huis voor het gezin van Juan en Candita
Eén van de gezinnen die een nieuw huis krijgt is het gezien van Juan en Candita. Een jong gezin met drie kinderen. Juan, de vader van het gezin, werkt net als dagloner. Dit betekent dat hij elke dag op zoek moet naar werk in de hoop iets te verdienen. Dit is meestal niet voldoende om van te leven. Een nieuw huis betekent een veel gezondere leefsituatie, een veilige plek voor de kinderen om op te groeien, minder (financiële) zorgen en uiteindelijk een menswaardig bestaan.
Tijdens het project (in november 2022) zijn we elke ochtend begonnen met een stuk uit de bijbel. We hebben stil gestaan bij het thema verandering. In de bijbel staan heel veel verhalen die gaan over een verandering. Heel letterlijk, Jezus veranderd water in wijn, maar bijvoorbeeld ook de verandering als we kijken naar het leven van Paulus. Eerst vervolgde hij de Christenen en later wordt hij één van de grootse evangelisten. Er waren bijzondere, diepgaande en ontroerende gespreken die we met elkaar deelden.
Op de bouwplaats begonnen we elke dag met gebed. We hebben Gods hulp en bescherming ervaren tijdens de werkzaamheden die we hebben verricht. Ondanks de grote verschillen qua cultuur dienen we dezelfde God. Dit is elke keer weer een hele bijzondere ervaring.
Het is heel bijzonder om de gastvrijheid te ervaren. Het is een dorpje waar geen leidingwater is en geen elektriciteit is en niet elk gezin heeft dagelijks te eten. Zo ook het gezin waar wij als team 2 voor werken. En toch komt de vrouw des huizes Miriam een bak gekruide rijst met bonen brengen voor de hele groep. Aan het eind van de werkdag komt ze ook nog met een bak zoete kokos lekkernij aanlopen, hier hebben wij vanavond als toetje met de hele groep van gesmuld. Erg lekker en toch ontroerend als je je bedenkt dat zij zelf niet altijd te eten hebben. Maar o o o wat heeft ze zin in haar nieuwe huis! Ze heeft hem in gedachte al ingericht en ze weet al in welke kleuren ze hem gaat verven: blauw met wit.
Inmiddels heb ik, Jolanda Ypma, 3x het genoegen gehad om mee te gaan met Mano a Mano naar de Dominicaanse Republiek. Het zijn bijzondere reizen, waar je herinneringen maakt voor het leven.
Hoog in de bergen, ver weg van alle (westerse) luxe, worden we ontvangen met open armen en dikke Dominicaanse knuffels. Wat volgt zijn 2.5 weken hard werken, voldoende siësta's, goede gesprekken en een hoop lol!
De luxe die je wél vindt, is er in de vorm van schitterende natuur, heerlijke temperaturen, smakelijke maaltijden (dagelijkse fantasie van de kokkin!) en goede zorgen.
Onbetaalbaar vind ik het om met handen en voeten te spreken met de locals.
Tijdens het bouwen van de huizen en latrines helpt het hele dorp mee, hand in hand :) Via de tolken vertellen de toekomstige bewoners over hun leven in de DR, wat zo anders is dan het leven dat ik ken. Maar dan kijk ik om me heen en zie de vele lachende gezichten, omdat men daar het geluk weet te vinden op een manier die we ons in NL maar moeilijk kunnen voorstellen. Eenmaal terug in NL denk ik regelmatig "kon ik daar maar even om het hoekje kijken" om te zien hoe het gaat met alle lieve mensen die ik in de DR heb mogen leren kennen, dus wie weet volgt er nog een 4e project ;)
Het is heel bijzonder om de gastvrijheid te ervaren. Het is een dorpje waar geen leidingwater is en geen elektriciteit is en niet elk gezin heeft dagelijks te eten. Zo ook het gezin waar wij als team 2 voor werken. En toch komt de vrouw des huizes Miriam een bak gekruide rijst met bonen brengen voor de hele groep. Aan het eind van de werkdag komt ze ook nog met een bak zoete kokos lekkernij aanlopen, hier hebben wij vanavond als toetje met de hele groep van gesmuld. Erg lekker en toch ontroerend als je je bedenkt dat zij zelf niet altijd te eten hebben. Maar o o o wat heeft ze zin in haar nieuwe huis! Ze heeft hem in gedachte al ingericht en ze weet al in welke kleuren ze hem gaat verven: blauw met wit.
Inmiddels heb ik, Jolanda Ypma, 3x het genoegen gehad om mee te gaan met Mano a Mano naar de Dominicaanse Republiek. Het zijn bijzondere reizen, waar je herinneringen maakt voor het leven.
Hoog in de bergen, ver weg van alle (westerse) luxe, worden we ontvangen met open armen en dikke Dominicaanse knuffels. Wat volgt zijn 2.5 weken hard werken, voldoende siësta's, goede gesprekken en een hoop lol!
De luxe die je wél vindt, is er in de vorm van schitterende natuur, heerlijke temperaturen, smakelijke maaltijden (dagelijkse fantasie van de kokkin!) en goede zorgen.
Onbetaalbaar vind ik het om met handen en voeten te spreken met de locals.
Tijdens het bouwen van de huizen en latrines helpt het hele dorp mee, hand in hand :) Via de tolken vertellen de toekomstige bewoners over hun leven in de DR, wat zo anders is dan het leven dat ik ken. Maar dan kijk ik om me heen en zie de vele lachende gezichten, omdat men daar het geluk weet te vinden op een manier die we ons in NL maar moeilijk kunnen voorstellen. Eenmaal terug in NL denk ik regelmatig "kon ik daar maar even om het hoekje kijken" om te zien hoe het gaat met alle lieve mensen die ik in de DR heb mogen leren kennen, dus wie weet volgt er nog een 4e project ;)
PR Diaconie
©2024 Hervormde Gemeente Katwijk aan Zee
Disclaimer Colofon Privacy & cookies
Webontwikkeling: 2nd Chapter