2-15 augustus'24 Publicatiedatum: 01 augustus 2024

wijkbericht

Dominee-op-de-preekstoel.
Ja die kwamen we tegen in de botanische tuinen van Utrecht. Volkomen ongedacht en onverwacht. Het bleek een plant te zijn uit de aronskelkfamilie. De Engelse naam is Jack-in-the-pulpit en de plant is bij ons ook wel bekend onder de naam Jan-op-de-preekstoel. Ik had er echter nog nooit van gehoord. De naam is ontleend aan de manier waarop de bloeikolf wordt overdekt door het schutblad net zoals een dominee onder de luifel (het klankbord) van de preekstoel staat. Ze zijn van zichzelf giftig, maar worden door de indianen toch gebruikt tegen slangenbeten. Nou, genoeg om over na te denken.

Halfslachtig.
Zo omschreef ds Van Veldhuizen in zijn preek de reactie van koning Joas op het dringende verzoek van de zieke, oude profeet Eliza om met de bundel pijlen op de grond te slaan. Geen vuur, geen geloof, plichtmatig, vol onbegrip. En wij? Hoe reageren wij op Gods boodschap tot ons? Hoe word je daarvan ooit genezen? Alleen als wij door Woord en Geest meer en meer gericht worden op de dood en opstanding van de Heere Jezus. Dat zag de dominee als verkondiging in de geschiedenis van de dode man die in een tijd van nood geworpen werd in het graf van Eliza en op zijn botten terechtkwam. Een wonder gebeurde: hij werd weer levend. Ook hier was Eliza echt type van de Zaligmaker.

Rust.
In de preek van ds Van Vuuren stond een ander type/voorbeeld van de Zaligmaker centraal: de ark, de kern en het wezen van Israëls eredienst. Wonderlijk hoe het staat in Numeri 11 vers 33: de ark zoekt een rustplaats voor Israël. Wat? Die houten met goud overtrokken kist met het gouden verzoendeksel boven de stenen van de wet? Nee, het was de God van het verbond die dat deed. Hoe is het mogelijk? Alleen vanwege de Heere Jezus die onder ons kwam wonen (tabernakelen). Hij wordt het verzoendeksel genoemd in het NT en zo werd Golgotha rust- en toevluchtsoord voor vermoeide zondaren.

Komende zondagen.
Het rooster vermeldt dat ds A.W. van der Plas en dr. J. van Beelen de komende zondagen voor onze wijk hopen voor te gaan. Allebei ‘zonen’ van Katwijk. We hopen op en bidden om een ‘goed’ gehoor onder het Woord dat ze brengen mogen. Preken voor lege kerkbanken is immers zo moedbenemend, maar ook in goedgevulde kerkbanken kunnen hart en oren zo afdwalen.

Bedankt.
De broeders IJsbrand van Dijk en Christian van der Plas konden hun benoeming tot pastoraal ouderling niet aannemen. Jammer.
We wensen hen rust op de beslissing toe. Na de vakantie hopen we ook deze draad weer op te pakken onder Gods zegen en leiding.

Verdriet.
Ja dat kwam er in de familie van onze ambtsbroeder Joël Haasnoot. In het gezin van zijn broer en schoonzus Aron en Jantine overleed hun kleine pasgeboren meisje Suzenne. Woorden schieten tekort. Maar in de Pniël zongen we gisteravond:
En mijn hart wat mij moog’ treffen
tot de God mijns levens heffen
Latten we in onze voorbede dit gezin en deze familie niet vergeten.

Meeleven.
Zorgen en ernstige ziekte zijn er bij de familie Haasnoot. Hun gehuwde dochter is ernstig ziek en ook bij broeder Haasnoot zijn er grote zorgen rond de gezondheid. Hij ondergaat chemobehandelingen in het LUMC. Laten we biddend om hen heen staan.
En vergeet dan ook de familie Van Egmond-van Beelen niet. Margreet is thuis vanuit GGZ Leiden, maar dat is niet omdat al het eindtraject van de behandeling is bereikt. Nee, zover is het nog niet. En u weet er vast nog wel meer te noemen. Voor de Heere is onze ‘voorbedelijst’ nooit te lang.

Diamant.
Woensdag 24 juli was wel een heel bijzondere dag voor het echtpaar M. Zwaan-Dijkdrent van Kreeft 9. Toen vierden zij samen met allen die hen lief zijn het zestigjarig huwelijksjubileum. Wat een lange tijd al. Zoveel samen meegemaakt. Daar word je stil van.
Opzien in verwondering. Terugzien in dankbaarheid. Vooruitzien in afhankelijkheid. Van harte gefeliciteerd en ALLE GOEDS toegewenst!

Giften.
Dominee van der Plas meldde in een kort zinnetje: Op bezoek ontving ik € 60, € 50 en 2x € 20 voor de wijkkas. Hartelijk dank.
Penningmeester Wim Sip meldde in een kort gesprekje ook een prachtgift: kleindochter Vera is geboren. Hartelijk gefeliciteerd.

Zwart-grijs.
Ik val tegenwoordig nog wel eens in als ‘diaken’ in de Nieuwe Kerk. De laatste keer liep ik naar de kussenbanken met de twee collectezakken toen ik me opeens realiseerde dat ik met twee zwarte zakken liep. Dat kan niet. De diaconiezak is grijs. Oh wacht ik had hem per ongeluk binnenstebuiten gedaan. Vlug -al lopend in de paden van de Nieuwe Kerk- de collectebonnen die er al inzaten eruit gehaald en het zakje naar de andere kant geduwd. En ja hoor, de grijze diaconiekleur kwam tevoorschijn. En ik had nog een probleem: zing je bij het legen van de zakken in de doopkamer nu met de gemeente mee of mag je dan ook een paar gewone zinnen zeggen? Ik ben er nog niet uit.

Seniorenbijbelkring.
Nu de vacatureperiode helaas nog voortduurt is het toch wel fijn om alvast te vermelden dat ds Van der Plas in het najaar weer deze kring hoopt te leiden. In de zomertijd verzamelt de scriba allerlei data. Als de data ‘vast’ staan, ziet u ze wel verschijnen in kerkbode, wijkflyer en op de website.

Erfenisboek.
Op zaterdag 13 april kreeg ik op mijn verzoek uit de boekenkast van mijn overleden moeder een dik boek mee. Een boek van een Engelse puritein. John Flavel. Met de titel ‘Geschonken genade’. Mijn oude moeder had er ook in gelezen. Af en toe kom ik beverige potloodlijntjes en -streepjes tegen. Ook een geel papiertje op bladzij 345 waar ze met haar bibberige handschrift een paar regels van Flavel nog een keer opschreef: Gods onderwijs is een onderwijs dat blijft. Het maakt een eeuwige indruk op de ziel; het is altijd bij haar. De woorden van mensen gaan van ons heen, maar de woorden Gods blijven bij ons. Wat God leert, schrijft Hij in het hart. De afgelopen week las ik dat boek bijna uit. Ik geef de eerste en de laatste zin ter afsluiting van dit wijkbericht uit dit boek aan (jo)u mee.
Eerste zin: Wie vraagt naar de betekenis en verdienste van Christus stelt een vraag die alle mensen op aarde en alle engelen in de hemel voor eeuwig in verlegenheid brengt.
Laatste zin: God zij geprezen voor Jezus Christus!

Met een hartelijke vakantiegroet namens de kerkenraad,
Gert-Jan Meerkerk