8-14 september '23 Publicatiedatum: 04 september 2023

wijkbericht

Vreemd.
Nog één keer een wijkbericht van wijk Maranatha zoals deze wijk 37 jaar mocht bestaan. Dat voelt een beetje vreemd aan. De herindeling gaat immers deze weken van start: van 10 naar 8 wijken. Je merkt het in de gebeden van de voorgangers de laatste weken. Soms worden zorgen geuit: zullen wijken die samengaan wel bij elkaar passen? Zullen er scheuren worden gezien? Ds Veerman verwoordde het in zijn gebed tijdens zijn afscheidsdienst ongeveer zo: We bidden U voor het geheel van de gemeente ook nu er komende maand iets van benauwdheid zal zijn naast alle zegeningen die te tellen zijn. Het doet zo’n pijn als we merken dat het nodig was om predikantsplaatsen op te heffen en wijken -waar zoveel zegen ervaren mocht worden- samengevoegd worden. Heere we leggen het in Uw handen neer en dan slaan wij zo gauw aan het rekenen: moet dit? Kan dit nog? Maar Heere geef dat wij leren rekenen op U en op Uw betrouwbaar Woord.” Laten wij daar AMEN opzeggen.

Terugkijken.
Dominee Van Duijvenboden ging voor in de Oude Kerk. Psalm 4. De eerste helft daarvan was stof voor de preek en zaaigoed voor het hart. Het ging over vertrouwenscrisis. Daar is onze tijd vol van, maar ook ons hart kan zo geschud worden in het vertrouwen op God en het gevaar is dan zo groot dat je het dan zoekt in zoveel wat je uiteindelijk toch niet vervult en met lege handen voor God doet staan. Vlucht er mee tot God. Worstel met Hem. Spreek Hem aan op Zijn beloften en op de band in de doop al verzegeld aan je voorhoofd.

Vooruitkijken.
Komende zondag is het ook de laatste dienst vanuit de ‘oude wijk’ Maranatha. Fijn dat onze oud-predikant Ds Foppen bereid is om voor te gaan.
Het is ook de dienst van bevestiging nieuwe ambtsdragers: de broeders Adriaan Geene, Maarten van der Plas en Hans Verdoes en herbevestiging van de broeders Bert Aandewiel, Johan Berkheij en Hans van der Meij. We wensen hen een goede ingang ín en voortgang ván het ambtsdrager-zijn toe. En een zien óp en volgen ván de grote Ambtsdrager Jezus Christus Die niet kwam om gediend te worden, maar om te dienen.
Afscheid van de kerkenraad nemen de broeders  Dirk Blees, Cor Guijt, Corleen Haasnoot, Martin Kuijt, Arie-Willem van der Plas, Gerrit van der Plas, Huig van der Plas, Martien van der Plas, David Stelma en Gijs de Vreugd.Ook daar zal aandacht voor zijn.

Terugtreden.
Het is best een grote groep die zondag afscheid neemt. De kerkenraad wordt zo’n beetje gehalveerd. Over sommige broeders is al eens een afscheidswoordje geschreven in de kerkbode, maar ook nu nog een paar woorden ter afscheid. Mét de ambtsdragers die afscheid nemen, vertrekken óók preses Gijs en scriba Martien en dat wil wat zeggen. Spilfuncties. Verantwoordelijkheid alleen al kan loodzwaar wegen. Wat te denken van het zoeken naar voorgangers, contact met hen onderhouden, liturgie en voorbedepunten gereedmaken? Wat te denken van het  vele, vele moderamenwerk en het voorbereiden van vergaderingen en voorstellen? Ondoenlijk om het hier allemaal te vermelden. En kijkend naar de hele groep broeders denk ik aan en dank ik hen voor hun inbreng, betrokkenheid, inleidingen, gebeden en bezoekwerk. Vaak gekleurd door hun persoonlijk geloof én unieke persoonlijkheid. Maar ook aan gehouden bidstonden, muzikale gaven, inzet voor de website, accuraat het ledenbestand beheren, wijkteams, commissiewerk, catechese en jongerenwerk, evangelisatie, flyers en drukwerk, notuleren, kerkbode-kolommen vullen, moderamenwerk en afgevaardigd zijn naar andere vergaderingen. O teveel om alles op te noemen. En onder hun vrouwen zijn er (en we vergeten daarbij Yvonne, de vrouw van onze overleden broeder Wim Nijgh niet) op wie nooit een vergeefs beroep werd gedaan voor wijkactiviteiten. Het was bij hen in goede handen en wij hadden soms heel niet door hoeveel organisatie, tijd en zorg dat alles van hen vroeg. Als wij mannen het erbij lieten zitten, pakten zij het op. Dankbaar nemen wij afscheid. Wat was het goed om samen op te trekken in alle openheid. Om samen te luisteren naar en te buigen onder het Woord. Geve de Heere Zijn onmisbare zegen over alles. En ook verzoening over alles wat niet tot Zijn eer en tot welzijn van de (wijk)gemeente was. En laat blijven wat er staat aan het eind van Psalm 122: Omwille van het huis van de HEERE, onze God, zal ik het goede voor u zoeken.

Bezoekbroeders.
Ik overzie hier nog niet wat nu het vervolg is voor de bezoekbroeders die  met afscheidnemende broeders optrokken. Wie er wel of niet doorgaan. Dus daarover later meer.

Zieken.
Mevr. Van Dijk verhuisde van Alrijne-Leiderdorp naar Alrijne-Leiden en is bezig met revalidatie. Ze zal er wel een aantal weken moeten vertoeven, voordat een tehuis is gevonden. In een hoekje van een soort huiskamer ontmoette ik haar en een kleindochter. Eigenlijk niet meer als patiënt. Het praten ging haar weer goed af. Fijn dat we in dat hoekje ook een stukje uit de Bijbel konden lezen en met elkaar konden vluchten naar de Heere. Het doet altijd goed ‘in het oude Diac’ die woorden op de muur van het trapportaal te lezen: Mijn oog zal op u zijn. Dat al onze zieken thuis of niet-thuis dat mogen geloven én ervaren.
In de Pniëlkerk hoorde ik van de val en de gebroken heup van Corrie de Vreugd, Zwin 12. Dat de Heere haar weer spoedig zal oprichten!

Jubileum.
Dick en Neeltje van der Plas, Gasthuishof 50, vieren zaterdag 9 september dat ze op maandag 9 september 1968 in het huwelijk traden. Dat is lang geleden: 55 jaar. Wanneer een echtpaar 55 jaar getrouwd is noemen we dit een smaragden huwelijk. Smaragd wordt al duizenden jaren gezien als symbool van blijvende liefde. De naam komt van het Griekse 'smaragdos', wat 'groene steen' betekent. Als je dit op een internetbladzij leest, denk je gelijk aan wat er staat op een gewijde bladzij: en Ik zal hem een witte steen geven met op die steen een nieuwe naam geschreven, die niemand kent dan wie hem ontvangt. (Openb. 3). Als je zo lang getrouwd bent, heb je zoveel lief en leed gedeeld; dan heb je toch voor elkaar geen geheimen meer. Maar dit geheim van ‘de witte steen’ wensen we ieder van hen (en ook allen die bij hen horen) van harte toe. Dat bij het ouder worden er steeds helderder Schriftlicht op vallen mag.

Giften.
Jannie van der Plas ontving € 10,- voor de wijkkas na een verjaardagsbezoek. Hartelijk dank.

Tot slot.
Ik wil dit laatste wijkbericht van de ‘oude’ wijkgemeente Maranatha graag afsluiten met de slotwoorden van ouderling Jan van der Boon die in het boek ‘Vissen in de oude kerk’ de geschiedenis van de jongste telg -namelijk wijk 10 Maranatha- beschreef. Hij gaf aandacht aan de twee onderherders Visser en Blom en in gedachten voegen wij natuurlijk ook Foppen en Lugthart eraan toe. In 1999 sloot Van der Boon zijn bijdrage af met deze woorden: Vanuit de naamgeving van onze wijkgemeente willen wij kerkenraad en predikant van ‘Maranatha’ en natuurlijk alle andere kerkenraden en heel de gemeente toeroepen: “Leef in de verwachting van Zijn toekomst en bid: Kom HEERE Jezus! Maranatha. De Heere komt. De genade van onze Heere Jezus Christus zij met u allen”.

Namens de kerkenraad een hartelijke groet,
Gert-Jan Meerkerk.