‘En Ik, als Ik van de aarde verhoogd ben, zal allen naar Mij toe trekken’
(Johannes 12: 32)

Misschien aarzel je om verder te lezen. Klopt de titel wel? Passen aantrekkingskracht
en kruis bij elkaar? Het kruis is een martelwerktuig. Zo aantrekkelijk is dat niet.  
Eerder is het verschrikkelijk. Hoe kan hier nu aantrekkingskracht van uit gaan?      

Verhogen                                                                               
Toch heeft Jezus het er over. Hij spreekt over Zijn verhoging van de aarde.            
Dat zei Hij al eens eerder. In een gesprek met Nicodemus: ‘Zoals Mozes de slang in de  
woestijn verhoogd heeft, zo moet de Zoon des mensen verhoogd worden’ (Johannes 3: 14).
Dan kijkt Hij al vooruit, op het kruis. Hier wordt Hij verhoogd. Letterlijk. Tussen    
hemel en aarde. Kijk daarom eens goed! Zoals bij Mozes mensen moesten kijken naar de   
verhoogde slang om in leven te blijven. Het evangelie houdt ons het kruis voor. De     
apostel Paulus zegt ergens: ‘Ik had mij voorgenomen niets anders onder u te weten dan  
Jezus Christus en Die gekruisigd’ (1 Korinthe 2: 2). Het kruis staat centraal. Het     
heeft ook iets mysterieus. Daarmee krijgt het tegelijk een bepaalde aantrekkingskracht.
Door God gegeven. Die Zijn Zoon gaf. Tot op het kruis. Je kunt je ogen er niet vanaf   
houden. Dat trekt. Jawel, het kruis is ook aanstootgevend en ergerniswekkend. Er zijn  
er die hun blik afwenden...                                                            

Trekken                                                                              
Christus trekt echter naar het kruis. De Geest concentreert ons erop. Dat betekent   
tegelijk dat niemand dat uit eigen beweging doet. Er zijn weerstanden. Die moeten    
overwonnen worden. Daar is kracht voor nodig. Vooral liefde. Kijk, en daarmee trekt  
de Here Jezus. Het kruis is immers het teken van Gods liefde voor zondaars. De al    
genoemde Paulus zegt dit: ‘God echter bevestigt Zijn liefde voor ons daarin dat      
Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren’ (Romeinen 5: 8). Met die
liefde trekt Jezus. Zoals Zijn Vader. ‘Niemand kan bij Mij komen, tenzij de Vader die
Mij gezonden heeft, Hem trekt’, zegt Jezus (Johannes 6: 44). Zo is de stijl van God.
Hij geeft die methode over aan Zijn Zoon. Jezus doet dit: Hij trekt naar Zich toe.   
Want het gaat in het evangelie niet in de eerste plaats om een zaak, om iets, om een
dogma of zo, maar om een Persoon. Jezus. Hij trekt mensen. Aan het kruis. Dat        
fungeert bij wijze van spreken als een magneet. Voor allen. Al doet Hij dit          
persoonlijk. Eén voor één. En Hij blijft trekken. Door het geloof. Hij trekt niet    
alleen naar Zich toe, maar Hij trekt ook met ons mee. Hij gaat waar wij gaan. Zelfs  
door de diepte heen.                                                                 

Getrokken                                                                               
En dat merk je. Misschien wel bijzonder in de lijdenstijd. Je focust op het evangelie.  
Neemt er de tijd voor. Spelt de woorden van de Here Jezus. Volgt Hem op Zijn weg naar   
Gethsemané en Golgotha. Je ontdekt ook dat er veel dingen in je leven niet goed zijn.   
Er staat nogal wat in de weg naar God. De Here Jezus echter trekt de aandacht naar Zich
toe. Want Hij is door de dood heen gegaan. Hij heeft alles volbracht. Ondertussen       
trekt Hij. Geleidelijk. Er zijn er die als het ware in één moment naar Hem toe          
getrokken zijn, die een plotselinge bekering meemaken (en zelfs dan nog blijft Hij      
trekken!). Maar doorgaans gaat dat anders. Langzaam. Stap voor stap. Het is een         
kwestie van groeien. Groeien in geloof. Daar is de Geest op uit. Hij verbindt met       
Christus. Het enige moment dat er toe doet is dat van Hem. Aan het kruis. Op            
Golgotha. Toen is het namelijk gebeurd. Hij voor mij. Omdat ik anders eeuwig had        
moeten sterven. Zover gaat de aantrekkingskracht van het kruis.