Gelezen en vanuit de pastorie Zeezicht

Gelezen. Ik moest nog denken aan een opmerking, die ik die middag nog gelezen had bij Ds. Rustige over het graf van Gods kinderen: ‘Het is een gekocht graf, een geheiligd graf, een verwarmd graf, een geopend graf.’

- J.T. Doornenbal, gemeenteberichten Oene van 30 januari 1964, herdrukt in de Veluwse Kerkbode (1 maart 2024), p. 30

Vanuit Pastorie Zeezicht. 1. De catechisaties zitten er weer op. We hebben in het achterliggende halfjaar de Tien Geboden en de Zes Gebeden doorgewerkt, en daarbij hopelijk wat geleerd over de praktijk van het christelijke leven. Het is een voorrecht om met de jeugd van de gemeente te mogen optrekken, al zal het ook wel wat rust geven nu er niet meer wekelijks gecatechiseerd hoeft te worden. Veel dank ook aan onze vriend en broeder Sander Heemskerk die mij geduldig terzijde heeft gestaan!

2. Als je voor de tweede keer in korte tijd met één van je kinderen bij de huisarts zit, voel je je een afgekeurde vader. Een paar weken terug kwam ik met de jongens thuis van de avondkerk. In mijn enthousiasme wilde ik de deur toesluiten en drukte daarbij wat dóór – zonder in de gaten te hebben dat één van de jongens zijn schoenen aan het uittrekken was, en daarbij zijn vinger tussen deur en kozijn had geplaatst. Dan zit je op zondagavond ineens op de huisartsenpost in Voorhout, in driedelig kostuum… (De vinger zit er nog aan.) Maar niet veel later zat ik alwéér in de wachtkamer van de huisarts. Want ik had één van de kinderen achter op de fiets gezet en toen kreeg ze haar voet tussen de spaken. (De voet zit er nog aan.) Ik troost me er maar aan dat er gelukkig ook een Vader is, die geen fouten maakt en Zijn kinderen nooit onnodig bezeert. En ik wens mijzelf en alle vaders toe dat we steeds meer op Hem mogen gaan lijken.

3. De achterliggende weken zijn voor mij, ambtelijk en persoonlijk, best intensief geweest. Misschien hebt u daar op zondag of doordeweeks ook wel iets van kunnen merken. Toen mijn vader mij vorige week zondag vertelde dat hij weer een weekje mee zou gaan op de UK 176 (‘Verwachting’), begon het bij mij ook weer te kriebelen. Even eruit, visjes vangen! Het plan is om in de week van maandag 8 april scheep te gaan bij de KW 88 (‘Pelikaan’). Praktisch betekent dat voor u, dat ik in deze verlate ‘voorjaarsvakantie-op-zee’ even niet in staat zal zijn pastorale bijstand te bieden. U mag daarvoor contact opnemen met onze scriba of uw wijkouderling.

PS. Het is denkbaar dat de avonddienst van 14 april D.V. een visserij-achtig kleurtje krijgt. Aan de orde van behandeling is dan Zondag 11 van de Heidelbergse Catechismus (‘Waarom wordt de Zone Gods “Jezus”, dat is Zaligmaker, genoemd?’). Jezus als Redder! Ik denk dat we dan uit Gods Woord gaan lezen over de ‘storm op zee’ en ik hoop in de week daaraan voorafgaand wat praktisch onderwijs op te doen op de Noordzee. Maar ook weer niet ál te veel praktisch onderwijs. Ik loop vrij snel groen aan…

Een hartelijke groet vanaf de wurref, ook namens mijn vrouw en de ‘gasten’, uw