Gelezen en vanuit Pastorie Zeezicht

Gelezen. Het is zeker dat wij in deze wereld geslingerd worden, en door vele stormen bewogen worden, - maar ons anker is vastgehecht in de hemel, waarin wij de vastigheid moeten hebben.

- J. Calvijn, Leerredenen over 1 Samuël, tweede deel (Kampen: De Groot-Goudriaan, 1979), p. 385-386

Vanuit Pastorie Zeezicht. Haastige spoed is zelden goed. In de wijkberichten van vorige week waren wat foutjes geslopen die ik later in de week pas opmerkte. Een genoemd huwelijksjubileum was niet ‘albasten’ (75 jaar), maar ‘platina’ (70 jaar) en de tentoonstelling van kunstenaar Levi van Veluw in het Singer die ik aanbeval is inmiddels afgelopen… Zullen we de Haamstedeconferentie maar de schuld maar geven van deze slordigheden? Daar moest ik immers al vroeg op de maandagochtend naartoe!

De conferentie is zo’n plekje waar je je ambtelijke en persoonlijke zegen en zorgen delen kunt met broeders die uit ongeveer dezelfde geestelijke bronnen putten. Voorheen gingen we er als vier predikanten van de gereformeerde kerk van Urk jaarlijks naartoe. En we proberen dat nog steeds te doen, als een soort reünie.

Wat mij vooral is bijgebleven is een lang wandelgesprek met een binnenkort te bevestigen dominee. Prachtig vind ik het als zo’n jonge broeder getuigen kan van een helder besef van Wie hem geroepen heeft, en goed voor ogen heeft wat hem te doen staat in zijn toekomstige gemeente. Daar heeft het mijzelf aanvankelijk flink aan ontbroken…

Maar je hoort ook van de zorgen die er zijn in kerkelijk Nederland. Er zijn dorpsgemeentes die wel erg klein worden (200 leden in de kaartenbak en 50 in de kerk op een goede zondagochtend). Je hoort van oudere predikanten die met zorg hun kinderen en kleinkinderen andere (kerkelijke en onkerkelijke) wegen zien bewandelen. Je hoort van geesteloosheid in de gemeenten. Hoopvol wordt er vaak naar de dominee gekeken…

Maar ja, die is ook maar een mens! Het openingswoord van dominee Kos was, wat dat betreft, helemaal raak. Het ging over wat Paulus schrijft in 2 Korinthe 2:16b: ‘Wie is tot deze dingen bekwaam?’ Wat kan een dominee nu eigenlijk? Hij kan preken wat hij wil, maar een mensenhart kan hij niet veranderen. Hij kan blazen wat hij wil in een geestelijk verstofte kerk, maar hij kan er geen leven in blazen… Paulus zelf kon dat ook niet. Maar de God van Paulus wel! Daar vestigde hij zijn hoop op. ‘Allen, die U verwachten, zullen niet beschaamd worden’, staat er in Psalm 25:3. Met die God durf ik als gebrekkige dienstknecht ook wel het nieuwe seizoen in. Op hoop van zegen!

Ondertussen beginnen de kerkelijke vergaderingen weer. En over een tijdje de catechisaties. Vóórdat het winterseizoen losbarst, heb ik nog wat tijd ingeruimd voor kerkelijke ‘uitstapjes’. Er is binnenkort weer Katwijkse Mannenzang, daar kijk ik naar uit. En ik hoop nog een doordeweekse jubileumdienst te bezoeken van een bevriend predikant in de Alblasserwaard die sinds kort veertig jaar in het ambt staat. En ik heb toegezegd te spreken op een jongerenavond in Reimerswaal. Maar ik moet eerst eens kijken waar dat precies ligt.

Een hartelijke groet vanaf de wurref, ook namens mijn vrouw en de gasten, uw